HISTORIA SZACHÓW (16)

Max Euwe urodził się w 1901 roku w Amsterdamie. Tam też zmarł w 1981 roku, mając 80 lat. Ukończył studia matematyczne. Był wielokrotnym mistrzem Holandii, szachistą ścisłej czołówki światowej w latach 1925-1950. W latach 1970-1978 był prezydentem FIDE (Międzynarodowej Federacji Szachowej). W 1935 roku Euwe pokonał Aleksandra Alechina w meczu o mistrzostwo świata o jeden punkt. Wygrał 9 partii, przegrał 8, a 13 zremisował. Dzięki temu zwycięstwu szachy w Holandii stały się bardzo popularne. Po dwóch latach Alechin w wielkim stylu zrewanżował się w ich drugim meczu i odzyskał tytuł mistrza. Euwe obok Smysłowa i Tala zalicza się do najkrócej panujących mistrzów, którzy w meczu rewanżowymi stracili tytuł na rzecz wcześniejszego mistrza świata. Po śmierci Alechina zorganizowano w 1948 r. turniej o mistrzostwo świata pomiędzy pięcioma szachistami, wśród których był i Euwe. Miał już wtedy jednak 47 lat i zagrał słabo, zajmując w tym trudnym i wymagającym turnieju ostatnie piąte miejsce.

Max Euwe napisał ponad 70 książek szachowych, przez które przyczynił się do popularyzacji szachów.