HISTORIA SZACHÓW (9)

W latach sześćdziesiątych i siedemdziesiątych XIX w. obok wciąż silnego Adolfa Anderssena oraz wychodzącego już wówczas na pierwszy plan Wilhelma Steinitza zwycięstwa w turniejach szachowych odnosiło kilku wybitnych mistrzów. Byli to Louis Paulsen, Ignatz Kolisch, Gustav Neumann, Szymon Winawer, Joseph Blackburne oraz Johannes Zukertort.

Louis Paulsen urodził się w 1833 r. w Niemczech. W młodości wyemigrował do Stanów Zjednoczonych, gdzie w 1857 r. zajął 2. miejsce w I Kongresie Amerykańskim. W finale przegrał z samym Paulem Morphym. Po powrocie do Europy brał udział w licznych prestiżowych turniejach. Jest autorem znanego wariantu Obrony Sycylijskiej. Szachista zmarł w 1891 roku.

Ignatz Kolisch to węgierski szachista i dziennikarz, który żył w latach 1837-1889. Jego największym sukcesem było zwycięstwo na turnieju w Paryżu w 1867 r., gdzie wyprzedził m. in. Wilhelma Steinitza.

Gustav Neumann to niemiecki szachista, który urodził się w 1838 r. w Gliwicach. Poza przynależnością do czołówki światowej promował szachy poprzez własną działalność wydawniczą. Był redaktorem „Neue Berliner Schachzeitung” oraz autorem licznych książek szachowych.

Szymon Winawer to polski szachista żydowskiego pochodzenia. Urodził się w 1838 r. w Warszawie. Tam też zmarł w 1919 roku. Pochodził z kupieckiej rodziny i jako dorosły przejął interes rodzinny. Pewnie głównie z przyczyn zawodowych poświęcał szachom mało czasu. Znacznie rzadziej niż inni mistrzowie brał udział w prestiżowych turniejach, a mimo to udało mu się odnieść kilka spektakularnych sukcesów na najwyższym poziomie.

Joseph Blackburne urodził się w 1841 r. w Manchesterze. Zmarł w 1924 r. w Londynie. Był najsilniejszym angielskim szachistą swoich czasów. Utrzymywał się z pokazowych seansów gry jednoczesnej oraz gry „na ślepo”, które dawał w różnych zakątkach świata.

Johannes Zukertort (lub inaczej Jan Cukiertort) pochodził z polsko-żydowskiej rodziny. Urodził się w 1842 roku w Lublinie. Jako nastolatek przeprowadził się wraz z rodziną do Wrocławia, gdzie trenował szachy pod okiem mistrza Adolfa Anderssena. W latach siedemdziesiątych odniósł wiele zwycięstw nad szachistami czołówki światowej stając się wyraźnie drugim szachistą świata. W 1886 r. zagrał w Stanach Zjednoczonych w pierwszym meczu o mistrzostwo świata z Wilhelmem Steinitzem. Zmarł w Londynie w 1888 roku.